Ik (26), mijn vriend (26), 6 jaar samen en wij wonen niet samen. Dat lees je goed. Samenwonen doe je helemaal niet zomaar, en vooral niet als één van het stel ook nog eens disabled is. Maar de afgelopen anderhalve week woonde wij samen. En ondanks dat ik altijd dacht dat dit moeilijk zou zijn door mijn aandoeningen (ME/cvs en fibromyalgie) kom ik er langzaam achter dat als je echt als team samenwerkt, het niet moeilijk hoeft te zijn.
WAAROM TIJDELIJK SAMENWONEN?
Eens in de zoveel tijd hebben wij een plekje tot onze beschikking waar wij op het huis en de huisdieren passen. Dit is dus de perfecte oefening voor mij, mijn gezondheid en ons als stel in het algemeen of wij dit aan kunnen. De afgelopen anderhalve week stond dus in het teken van het werk combineren met huishoudelijke taken, verzorgen van de honden, boodschappen en leuke dingen doen. Iets wat door mijn aandoeningen dus helemaal niet zo vanzelfsprekend zijn. Maar je weet alleen of het lukt als je het probeert.
DIT IS WAT IK ERVAN HEB GELEERD
1.Leg je planning naast elkaar
Ten eerste vonden wij het we belangrijk om te weten wie wat van plan was deze periode. Wie moet wanneer werken, hoe laat ben je van huis en wanneer kom je weer terug? Vanuit daar maakte wij een planning wie wanneer voor de honden zorgde, boodschappen deed, voor het eten zorgde en bepaalde huishoudelijke taken deed.
Thuis hebben wij heel cliché een weekplanner bij de wc hangen, zodat je in ieder geval elke dag ziet wat iedereen hun planning is. Van mij hoeft dit niet per se op deze plek, maar ergens in de keuken is ook een goede plek.
2.Kan het wachten tot morgen?
Het is heel leuk om een planning te maken, maar ik weet uit eindelijk pas hoeveel lepels (energie) ik bezit op de dag zelf. Alleen dan kan ik inschatten of alles wat ik die dag had gepland ook echt kan uitvoeren. Soms moet ik daardoor een taak dan uitstellen. Mijn vriend heeft mij heel erg geleerd, dat ik hierover niet te veel moet nadenken. Want is het per se vandaag nodig om dit uit te voeren, of kan het wachten tot morgen? Vaak kan dat wel.
3.Geef het uit handen
En als het per se een taak voor vandaag is, kan ik het ook uit handen geven; iets wat ik eigenlijk niet graag doe. Maar dat is het natuurlijk ook hé, samenwonen betekent een huishouden met 2 personen. Dus ik hoef niet alles alleen te doen. De reden dat ik dit moeilijk vind, is dat ik vaak al een hele (voor mij) logische routine in mijn hoofd heb zitten, maar mijn vriend doet het weer op zijn manier. En dat is niet per se verkeerd, alleen anders dan hoe ik het zou doen. En omdat mijn lichaam soms uit het niets opgeeft, moet ik het gewoon uit handen geven, en het hele idee van hoe ik het zou doen loslaten.
4.Blijf door de dag communiceren
Er kan gewoon elke dag wat veranderen. Mijn lichaam kan ermee ophouden, mijn vriend moet overwerken, ect. Hierdoor communiceren wij elke keer naar elkaar als er iets verandert. Gewoon om elkaar op de hoogte te brengen van de verandering. Want misschien kan ik wel langer even slapen, als hij dan toch later thuiskomt. Waardoor hij weer aangeeft wel aan iets makkelijks te halen. WIN-WIN!
5.Denk goed na over huisdieren
Deze periode hebben wij voor drie honden gezorgd, en laat ik meteen erbij zeggen dat ik echt een honden mens ben. Maar, honden houden doe je niet zomaar. Huisdieren hebben aandacht, liefde en andere soort verzorging nodig. Als ik ziek ben en mijn vriend is er niet, dan is er niemand die voor ze kan zorgen. Wij zouden dus liever voor een huisdier kiezen die minder vaak directe aandacht nodig heeft dan een hond of kat. Maar ik sluit het niet helemaal uit!
6.Makkelijke maaltijden
Vanuit thuis leer ik al dat het handig is om voor makkelijke maaltijden te zorgen. Dat kan zich uiten in maaltijden die ik meerdere dagen kan eten (zoals ovenschotels, pasta’s en soep), en maaltijden invriezen (zodat ik wat kliekjes hebt op dagen dat ik geen energie/tijd heb om te koken). Zo hebben wij deze week o.a. genoten van bijv. hamburgers, pastitio (Griekse lasagne), pasta en andijviestamppot.
7.Ga conflicten niet uit de weg
Zonder te vertellen wat er was gebeurd, zaten wij voor een paar dagen thuis. Uiteindelijk hebben we besloten terug te gaan naar het samenwonen, om een paar redenen. Eén daarvan was dat als wij straks willen samenwonen, we ook niet na elk conflict (groot of klein) allebei onze spullen kunnen pakken. Je woont eenmaal samen en ook daar moet je samen zien uit te komen. Ik ben in ieder geval super blij dat wij dit deden, want we hebben het daarna nog fantastisch gehad.
TIPS VAN MIJN VOLGERS OP INSTAGRAM
Naast wat ik allemaal zelf heb geleerd, deed ik ook een oproep op mijn Instagram met de vraag, ‘’ Ben jij disabled en woon jij op jezelf/samen? Welke tips kan jij mij in ieder geval geven?’’.
Dit waren de antwoorden (in het kort omschreven):
- Stoel in de keuken
- Om hulp vragen bij familie
- Huishoudelijke taken verspreiden over de week
- Huishoudelijke taken vast aan iemand toewijzen
- Huishoudelijke hulp inschakelen
- Boodschappen laten bezorgen
- Elkaar de ruimte geven om je eigen ding te doen
- Een robot stofzuiger
- Krukje in de douche
Zoals ik al beschreef hebben we het fantastisch gehad en worden er langzaam plannen gemaakt om uiteindelijk samen te gaan wonen.