Want natuurlijk kiest niet iedereen die chronisch ziek is ervoor om in de pandemie op vakantie te gaan, maar als je mij een beetje volgt weet je ook dat ik totaal niet lekker in mijn vel zit. En weet je wat dan even helpt: erop uit gaan!
Stage in het buitenland
Ik verblijf een weekje in Thessaloniki, Griekenland. Dit is niet zomaar een random plek aangewezen op de kaart, maar de plek waar mijn vader woont. In 2019 liep ik ook nog een stage hier in de stad bij een Nederlands tourbedrijf genaamd Let’s meet in Thessaloniki (klik op de naam voor de website). Daardoor woonde ik in die periode, en voor het eerst in mijn leven, 5 maanden bij mijn vader.
Dat was ook de periode dat ik oprecht kon zeggen dat ik gelukkig was. Ik deed dat toch maar even. Er alleen op uit om in een, voor mij toch wel, onbekende stad te gaan wonen, met een wisselde gezondheid. Ik heb zoveel over mezelf geleerd in die periode; wie ik ben, wat ik kan en nog belangrijker: wat ik wil bereiken in het leven.
Tijdens mijn verblijf in Thessaloniki in 2019 zag ik een wereld voor mij open gaan. Ik deed niet alleen kantoorwerk maar was voor mijn stage ook veel op pad. Ik deed klusjes buiten het kantoor, waardoor ik veel moest lopen en gaf zelfs fiets- en wandeltours van 3 uur lang; soms wel 2 op een dag. Het klimaat hier in Griekenland was geweldig voor mijn Fibromyalgie, en zelfs mijn ME/cvs liet het allemaal toe. Op voorwaarde dat ik na een dag stage en op vrije dagen genoeg rust nam om te herstellen. Het was soms zwaar, maar ik had het ontzettend naar mijn zin.
Gevolgen van de pandemie
Begin 2020 kwam ik terug in Nederland en al 1,5 maand daarna begon de pandemie. Niet alleen raakte ik toen 2 banen kwijt (Centerparcs en toen mijn nieuwe vakantiebaan in Griekenland: die ik overhield na mijn stage), maar kwam ik ook in een enorme terugval in mijn gezondheid.
Ik raakte de levenslust en het inzien van die mogelijkheden al snel kwijt toen in 2020 de wereld en mijn gezondheid veranderde. Ik kwam terug in een negatieve spiraal. Veel thuis, en constant omsingeld worden met het nieuws op de tv, radio, social media. Wat begon met zorg voor elkaar, veranderde al snel in haat en onbegrip. De pandemie heeft een aanslag gepleegd op niet alleen de fysieke, maar ook de mentale gezondheid van de mens. En ik was geen uitzondering.
Om het al, toen ik de mogelijkheid zag om een tijdje iets anders te doen, nam ik die. Ik besloot een ticket te boeken naar een plek waar ik voor het laatst helemaal mezelf voelde. En daarom ben ik naar Griekenland vetrokken!
Een gedachte over “De èchte reden dat ik naar Griekenland vertrok”